Wanda Stanisławska-Lothe

Aktorka. Dorastała w Wilnie. Po ukończeniu seminarium nauczycielskiego studiowała przez rok na Wydziale Humanistycznym Uniwersytetu Stefana Batorego. W 1928 zaczęła występować anonimowo w Teatrze na Pohulance, w sezonie 1929/30 znalazła się w zespole tego teatru pod kierownictwem Aleksandra Zelwerowicza. W sezonie 1934/35 występowała w Teatrze Ziemi Pomorskiej w Toruniu, sezon 1935/36 spędziła w Teatrze Nowym w Poznaniu. W latach 1936-39 należała do zespołu Teatru Polskiego w Katowicach. W pierwszych dniach wojny wróciła do Wilna i zaangażowała się do Teatru Miejskiego na Pohulance (od 1940 Państwowy Polski Teatr Dramatyczny). Okupację niemiecką przeżyła w Wilnie. Po ponownym zajęciu miasta przez Rosjan zaangażowała się do Wileńskiego Polskiego Teatru Dramatycznego. W kwietniu 1945 wraz z tym zespołem w ramach repatriacji wyjechała z Wilna i znalazła się w Toruniu, w Teatrze Ziemi Pomorskiej. W latach 1945-46 występowała w Teatrze Miejskim w Olsztynie, w sezonach 1946/47 i 1948/49 w Teatrze Polskim w Bielsku Białej. W sezonie 1947/48 grała w Miejskich Teatrach Dramatycznych w Krakowie, w latach 1949-58, 1959-61 i 1964-68 w Teatrze Wybrzeże w Gdańsku, w sezonie 1958/59 w Teatrze Powszechnym w Łodzi, w latach 1961-63 w Teatrze W.P. Miniatury w Warszawie, w sezonie 1963/64 w Teatrze im. Węgierki w Białymstoku. Pod koniec lat 60. przeniosła się do Warszawy i grała kolejno w Teatrze Klasycznym (od 72 przemianowanym na Teatr Studio) (1968-77, Teatrze Ziemi Mazowieckiej (od 1978 przemianowanym na Teatr Popularny) (1977-81), a po przejściu na emeryturę gościnnie na tej scenie do roku 1983. Matka aktorki Jolanty Lothe. Zmarła w Warszawie, pochowana na Starych Powązkach (kwatera 178 – 5 – 30/31). [Internetowa Baza Filmu Polskiego filmpolski.pl].